Mieliśmy w maju lecieć do Izraela, ale koronawirus pokrzyżował nam plany. Pozostało mi więc póki co poznawanie Ziemi Świętej z kart książek. Jedną z takich lektur było W Ziemi Świętej Jarosława Kreta - druga książka tego autora - podróżnika powszechnie znanego jako prezenter pogody - którą miałem okazję przeczytać. Trzeba Kretowi przyznać, że potrafi pisać ciekawie. Relacjonuje on kilka swoich podróży do Izraela, opowiada o historii miejsc, które odwiedził, cały czas - skutecznie - usiłując pokazać ich duszę. Przedstawia mieszkańców Ziemi Świętej i ich codziennie sprawy, tłumaczy, że Żydzi nie są jednolitą grupą, uświadamiając w ten sposób, że stereotypowe myślenie o tym rejonie świata nie ma racji bytu. Bardzo potrzebna książka.
Wprawdzie obiecałem Synowi, że po Himalajach się wspinał nie będę (zresztą mam już za dużo lat, żeby zaczynać dopiero przygodę z wysokimi górami), ale to nie znaczy, że nie lubię poczytać relacji ludzi, którzy te magiczne osiem tysięcy metrów przekroczyli. Jedną z takich osób jest Monika Witkowska, z której literacką twórczością już się zetknąłem, kiedy to napisała poradnik dla podróżników. W Manaslu opisuje ona krok po kroku, jak zdobywała tę górę - od wyruszenie do Nepalu po powrót do domu. Oprócz opowiadania o codziennej walce z własnymi słabościami na dużych wysokościach mówi też o tym, co często się przemilcza: o relacjach z innymi wspinaczami, których jest na ośmiotysięcznikach mnóstwo, a także o codziennych czynnościach, jak toaleta czy gotowanie. Bo żadna z tych rzeczy nie jest prosta, kiedy wieje wiatr, temperatury są mocno ujemne, a i o prywatność ciężko. Porusza też ciekawy aspekt stosunku do wspinających się kobiet - z pewnością jest to coś, czemu należałoby się dokładniej przyjrzeć; wszak panie również się wspinają, ale jakoś o ich dokonaniach jest ciszej niż o analogicznych wyczynach mężczyzn. Zresztą fakt, że na polskiej wyprawie na K2 w 2018 roku nie było ani jednej kobiety, coś powinien nam powiedzieć (a może płeć piękna w zimie po Himalajach i Karakorum się nie włóczy).
Tym razem postanowiłem przeczytać powieść Marty Kisiel zanim zostanie nominowana do przyszłorocznych Zajdli. Bo że zostanie nominowana, jestem niemal pewien. Książka ta jest kontynuacją Toni i poniekąd Nomen omen (a właśnie sobie zdałem sprawę, że z tej drugiej powieści kompletnie nic nie pamiętam, ale tak kompletnie nic). Zwłaszcza Toń wypada znać, zabierając się za lekturę Płaczu (zacząłem się teraz zastanawiać, czy te tytuły nie są czasownikami w trybie rozkazującym...), ale jak zwykle moja pamięć okazała się zawodna i potrzebowałem nieco więcej czasu, żeby połączyć wątki. W każdym razie wydarzenia z pierwszego tomu niekorzystnie wpłynęły na bohaterów, a tu przed nimi pojawił się kolejny problem i zagadka do rozwiązania. Góry Sowie, kompleks Riese i tajemnice Hitlera - czyli wszystko to, co miłośników tajemnic kręci i porusza. Mnie wciągnęło; może nie powaliło na kolana, ale przeczytałem tę książkę z dużym zainteresowaniem.
Paski postępu:
Ahmed Saadawi - Frankenstein w Bagdadzie - 74%
Agnieszka Stelmaszyk - Mazurscy w podróży. Bunia kontra fakir - 69%
Markus Flohr - Gdzie sobota jest niedzielą - 66%
antologia - Umieranie to parszywa robota - 62%
Andrej Bán - Słoń na Zemplinie - 62%
Antoni Ferdynand Ossendowski - Gasnące ognie - 60%
Robert A. Heinlein - Drzwi do lata - 56%
Jerzy Żuławski - Na Srebrnym Globie - 56%
Marta Kisiel - Oczy uroczne - 52%
Łukasz Śmigiel - Daemon - 52%
Violetta Wiernicka - Sekrety rosyjskich kolei - 48%
Karol Darwin - Podróż na okręcie Beagle - 47%
Paweł Smoleński - Wnuki Jozuego - 45%
Dave Hutchinson - Europa o północy - 42%
Robin Hobb - Uczeń skrytobójcy - 39%
Paweł Majka, Radosław Rusak - Czerwone żniwa. Uderzenie wyprzedzające - 37%
Łukasz Radecki - Odium - 36%
Paulina Hendel - Żniwiarz. Droga dusz - 35%
Aneta Jadowska - Dynia i jemioła. Nietypowe historie świąteczne - 35%
Steven Erikson - Przypływy nocy - 33%
Michał Gołkowski - Sybirpunk vol. 1 - 34%
Olga Gitkiewicz - Nie zdążę - 32%
