To był drugi raz, kiedy przeczytałem tę książkę, będącą pierwszym tomem historii Madsa Voortena. Kiedy czytałem trzecią i czwartą część wydaną niedawno przez SQN, zorientowałem się, że w ogóle nie pamiętam, o co chodziło w pierwszej i drugiej, opublikowanych dawno temu przez Fabrykę Słów. Ponieważ SQN było tak miłe i postanowiło wznowić stare części, skorzystałem z okazji, żeby sobie przypomnieć, od czego się zaczęło. Przyznam, że teraz, kiedy znam dalsze losy protagonisty, Martwe Jezioro spodobało mi się bardziej niż przy pierwszym podejściu. Oczywiście jest to fantasy, w przypadku którego można usłyszeć w głowie głos Piotra Fronczewskiego mówiącego, że przed wyruszeniem w drogę należy zebrać drużynę. Mads z początku jest sam, a kończy z całą grupą mniej lub bardziej chętnych wspólników, których kojarzyłem już z Mroźnego szlaku i Utraconej godziny. Wiele tutaj Mortka nie wyjaśnia, ale daje ciekawe preludium dalszych wydarzeń. Teraz tylko przydałoby się znaleźć czas na powtórzenie Drugiej Burzy
.
Lubię antologie, nawet jeśli nie stoją za nimi jakieś nośne nazwiska. W przypadku Wszystkich kręgów piekła znalazło się jedno takie, a mowa tu o Grahamie Mastertonie, jedynym obcokrajowcu pośród morza polskich autorów. Wydawca postanowił namówić dwudziestu dwóch twórców (w tym wspomnianego Brytyjczyka) do zaprezentowania swoich wizji piekła. No i przyznać trzeba, że pisarze spisali się całkiem przyzwoicie, pokazując, co przychodzi im na myśl, kiedy mowa o miejscu wiecznego potępienia. A wizje te są różne - nie zawsze w centralnym punkcie stoi diabeł, nie jest też konieczne epatowanie okrucieństwem, choć i w ten sposób podchodzące do tematu teksty się w zbiorze trafiły. Jeśli chodzi o Mastertona, to jego opowiadanie nie pasuje do tej antologii. Brakuje w nim po prostu tego, co choćby metaforycznie można by uznać za piekło; nie zmienia to w żadnym razie faktu, że zaprezentowana przez niego historia jest całkiem ciekawa, choć nie wszystko udaje się autorowi odpowiednio wytłumaczyć. Jeśli chodzi o pozostałe teksty, to całkiem przyjemnie było zapoznać się z nieznanymi do tej pory autorami, choć nie sądzę, żeby ktoreś nazwisko zapadło mi szczególnie w pamięć. Taki już mój problem, że opowiadania i ich autorzy szybko mi ulatują z pamięci.
Moje dotychczasowe doświadczenia z twórczością Magdaleny Świerczek-Gryboś raczej nie były pozytywne. Wiem jednak, że jest to autorka, która ma swoich fanów w Fandomie, postanowiłem więc dać jej kolejną szansę i tym razem w ogóle tego nie żałuję. Lew i stalker z grzywą to zbiór opowiadań, choć autorka z nieznanych mi przyczyn życzy sobie, żeby traktować je jako powieść. Wprawdzie łączą się one ze sobą bohaterami (głównie tym, że bohaterowie się mniej lub bardziej znają i wspominają o sobie w poszczególnych tekstach), ale jednak każdy z "rozdziałów" stanowi zamkniętą całość, którą można czytać bez znajomości pozostałych. Do rzeczy jednak... Autorka prezentuje świat, którym życie na Ziemi zostało w znacznej części pożarte przez obcą istotę z Marsa, a ocalała ludzkość w dużej mierze prowadzi swój żywot w wirtualnej rzeczywistości. Swoimi bohaterami Świerczek-Gryboś czyni głównie dzieci (nastolatków), które próbują odnaleźć się w otaczającym świecie. Zaprezentowana wizja jest naprawdę ciekawa i nie mogę się doczekać zapowiadanej drugiej części, która według zapewnień autorki ma być już pełnoprawną powieścią.
Dawno nie było tu niczego naukowego, więc w końcu nastał czas, żeby zabrać się za lekturę na studia. Hydrologia ogólna przedstawia dość podstawową wiedzę na temat obiegu wody w przyrodzie. Opisane są procesy związane z jej krążeniem, autorzy omawiają zasadę funkcjonowania wód podziemnych, by w dalszych rozdziałach przejść do powierzchniowych - cieków wodnych i zbiorników stojących. Na koniec zamieszczona została część poświęcona oceanografii - sporo tu informacji o zachowaniu wód w morzach i oceanach. Podkreślę jednak, że informacje zebrane w tym podręczniku są dość podstawowe, brak tu skomplikowanych wyliczeń matematycznych, a sam materiał nie jest szczególnie trudny do zrozumienia (mam nadzieję, że to, co napisałem, nie wywoła słabej oceny z egzaminu w czerwcu).
Paski postępu:
Stanisław Pagaczewski - Przygody Baltazara Gąbki. Trylogia - 70%
Marta Kisiel - Bazyl i Licho - 42%
antologia - Ziarno granatu - 41%
Aleksander Gurgul - Podhale. Wszystko zna sprzedaż - 37%
Paulia Hendel - Strażnik - 34%
Katarzyna Berenika Miszczuk - Gniewa - 26%
Aneta Jadowska - Szczwane sztuczki - 24%
Grzegorz Gajek - Bolko - 23%
Marek Zychla - Bezmiłość - 20%
Feliks W. Kres - Tarcza Szerni - 12%
Jakub Nowak - To przez ten wiatr - 10%
Magdalena Żelazowska - Americana. To, co najlepsze w USA - 6%
